හිස් බවින් පිරි මගේ ජීවිතයට.
එක් කඩඉමකදී ඇතුල් වූ නුඹ.
ඇවිදින් ඉන්ද්‍රචාපයක් විලස.
ගෙනාවූ ඒ අලංකාරය.
කිසිදිනක අමතක නොවනු ඇත...
සොඳුරු තාරුණ්‍යයේ.
සොඳුරුතම සමයක.
මසිතට එක්කල.
මතක ගොන්නක.
අපූරුව..
එනමුදු නොසිතූ විලස.
වෙන්ව යන්නට වූ කල.
එය දරා ගැනුමට නොහැකිවිය මසිතට.
වල්මත් වූ මා සිත.
සෙව්වේ අස්වැසිල්ලක්.
සිදු විය වැරැද්දක්.
යලි නිවැරදි කල නොහැකි ලෙස..
එනමුදු ඒ මතක කැල.
පෙලයි මා නිරතුරුව.
දනිමි මම යලි කිසිදිනෙක.
නුඹ මට හිමි නොවන වග.
සිතමි මම එය.
ලැබෙන දඬුවම විලස.
මා කල වැරැද්දට..
නැත කිසිඳු අහිතක්.
ඔබවෙත කිසිදිනෙක.
එබැවින් ඔබ කල.
මේ මහා විස්කමට.
පුදමි හදපිරි සුබපැතුම්.
සතුටු කඳුලින් යුතුව..
මේ දිගු සසර තුල.
යලි අප මුන ගැසෙනු ඇත.
පතනෙමි මතු අත්බවෙක.
යලි මෙලෙස සිදු නොවන ලෙස.....
No comments:
Post a Comment
මෙච්චර වෙලා අරං කියවපු එකේ තව විනාඩියක් අරන් අදහසක් දාලම යන්න...